Budowa kominka w domu
Nowoczesne kominki to nie tylko złożone mechanizmy, których produkcja obejmuje zaawansowaną technologię, ale także urządzenia grzewcze działające na materiałach palnych. Instalacja takich urządzeń wymaga ścisłego przestrzegania zasad bezpieczeństwa przeciwpożarowego i wielkich umiejętności praktycznych.
Spis treści:
3 najważniejsze elementy kominka
Palenisko
Palenisko lub komora spalania to główny element kominków. Zwykle jest wykonany z żeliwa, ale istnieją komory wykonane ze stali żaroodpornej, w tym przypadku wewnętrzna powierzchnia pieca jest wzmocniona żeliwną płytą lub szamotem lub wermikulitem – lżejszym analogiem szamotu.
Komory ogniowe są zamknięte i otwarte. Dlatego otwarte systemy kominkowe prawie zastąpiły teraz kominki zamkniętym paleniskiem, które są wyposażone w szklano-ceramiczne drzwi, które mogą wytrzymać temperatury do 900 ° C. Takie zamknięte paleniska nie tylko pozwalają kontrolować przepływ powietrza i zwiększać wydajność kominka do 80%, ale także nie pozbawiają właścicieli możliwości podziwiania otwarty płomień.
Przejrzystość szkła jest gwarantowana przez system „czystego szkła” stosowany w nowoczesnych kominkach, gdy gorące powietrze jest kierowane do szklano-ceramicznych drzwi pieca i nie pozwala na opadanie cząstek sadzy na jego wewnętrzną powierzchnię.
Samo palenisko znajduje się wewnątrz dystrybutora ciepłego powietrza lub komory konwekcyjnej, umożliwiając rozgrzanie się mas powietrza, przechodząc w pobliżu rozpalonej do czerwoności paleniska. Schemat cyrkulacji powietrza Dystrybutor powietrza może być dołączony do standardowego zestawu kominkowego, a następnie zestawu W tym przypadku między izolatorem ciepła a koniem działającym jak koń, Z reguły jest to kratka do wyrównywania ciśnienia. Ogólny schemat ogrzewania i ruchu powietrza w pomieszczeniu jest następujący: zimne powietrze wchodzi do przestrzeni pod piecem, a następnie do okapu konwekcyjnego, gdzie już ogrzany przechodzi przez metalowe kratki kominkowe z powrotem do pomieszczenia. Taki system grzewczy jest naturalną cyrkulacją powietrza.
Podczas wymuszonej konwekcji powietrze pod piecem i w komorze konwekcyjnej jest wymuszane. Będą działać bez prądu.
Komin
Drugim elementem kominka jest komin, który łączy się z komorą spalania specjalną rurą. Nowoczesne kominy są zwykle wykonane z gatunków termoceramiki lub stali żaroodpornej. Wielowarstwowa izolacja termiczna sprawia, że ich użytkowanie jest bardzo wygodne i absolutnie bezpieczne, a różnorodność modeli pozwala zainstalować je zarówno na etapie budowy budynku, jak i w istniejących pomieszczeniach.
Podszewka kominka lub portal
Podszewka kominka lub portal – trzeci element systemu kominkowego, „twarz” kominka, który go determinuje lub moduły ze stali nierdzewnej i kolorowego szkła. Są też drogie autorskie modele kominków, których portale zdobią złote liście. Istnieją przeciwne przykłady, gdy nie ma podszewki komory spalania. Mówimy o tak zwanych piecach kominkowych, których prototypem był słynny piec-potbelly. Kominek nie wymaga okładziny w klasycznym znaczeniu – może być wyłożony kamieniem lub ceramiką lub wykonany ze stali nierdzewnej, która sama w sobie jest bardzo dekoracyjna. Ponadto nowoczesne piece podczas instalacji nie wymagają dużych pomieszczeń, można je łatwo transportować gdzie indziej, mają wysoką wydajność i stopniowo wypierają tradycyjne modele na rynku kominków.
Wydajność kominka
Piece i kominki przeznaczone są do spalania paliwa w celu wytworzenia ciepła. Ich wydajność jest określona przez współczynnik wydajności, który jest uważany za stosunek ilości ciepła użytkowego wytworzonego podczas spalania jednostki paliwa do wartości opałowej paliwa. Innymi słowy, systemy termiczne o wysokiej wydajności muszą zapewniać nie tylko efektywne spalanie paliwa, ale także wykorzystanie otrzymanej energii cieplnej zgodnie z przeznaczeniem.
Głównym problemem kominków jest niskie rozpraszanie ciepła: aby stworzyć i utrzymać pożądaną temperaturę w pomieszczeniu, musisz wydać dużą ilość paliwa. Klasyczny angielski kominek ma sprawność około 10-15%, większość ciepła zostaje bezpowrotnie utracona, „leci do rury” wraz z dymem. Aby zwiększyć wydajność, stosuje się różne rozwiązania projektowe.
Kominki są ciepłe, gdy ogień jest włączony. Ich zasada działania opiera się na promieniowaniu cieplnym. Im bliżej ognia, tym więcej ciepła można z niego uzyskać. Dlatego palenisko otwartych kominków ma minimalną głębokość.
Kształt paleniska jest ważny. Może być prostokątny lub trapezowy, z pionową lub nachyloną ścianą tylną. Kształt paleniska wpływa na kierunek promieniowania cieplnego. W prostokącie boki są ułożone parami naprzeciw siebie, więc ciepło odbite od ścian bocznych nie uczestniczy w ogrzewaniu pomieszczenia: kominek ogrzewa się, emitując „nadmiar” ciepła wraz z produktami spalania.
Boki kominków
Podobnie nachylona tylna ściana paleniska odbija energię cieplną w dół, ogrzewając przestrzeń pod kominkiem.
Jak już wspomniano, jednym ze sposobów na zwiększenie wydajności kominka jest instalacja masywnych osłon cieplnych, które gromadzą ciepło ognia i oddają je pod koniec spalania. Innym sposobem na poprawę wymiany ciepła jest poprawa procesów wymiany ciepła.
W klasycznym przenoszeniu ciepła ogień w palenisku do spalania wykorzystuje powietrze z ogrzewanego pomieszczenia. Jest to najdroższy schemat: gdy pali się ogień, pomieszczenie jest stale wentylowane, ciepłe powietrze wydostaje się przez komin i zostaje zastąpione przez zimno na zewnątrz.
Przenikanie ciepła
Dzięki zewnętrznej wymianie ciepła powietrze zewnętrzne jest dostarczane do kominka tylko w celu zapewnienia procesu spalania paliwa, a pomieszczenie jest ogrzewane z powodu promieniowania cieplnego płomienia. Zewnętrzny transfer ciepła można w pełni zrealizować tylko w zamkniętych kominkach, w przeciwnym razie istnieje możliwość, że powietrze z pomieszczenia zostanie wciągnięte do komina wraz z dymem.
Paliwo w kominku
W modelach z klasyczną wymianą ciepła konstrukcja kominków, w których zastosowano kolektor, pozwala jeszcze bardziej poprawić charakterystykę wymiany ciepła kominka w porównaniu ze schematami z cyklem zewnętrznym i otwartym. Powietrze z pomieszczenia wchodzi do kominka przez kolektor przechodzący pod paleniskiem. Część powietrza jest zużywana na spalanie paliwa, druga jest podgrzewana i zawracana do ogrzewanego pomieszczenia.
Klasyczny transfer ciepła
Najwyższą wydajność kominka zapewnia zamknięty cykl wymiany ciepła, w którym powietrze zewnętrzne wchodzące do paleniska jest wykorzystywane do spalania, a powietrze z ogrzewanego pomieszczenia jest podgrzewane, przechodząc przez kolektor. Powietrze w pomieszczeniu praktycznie nie uczestniczy w spalaniu, więc pomieszczenie nie jest wentylowane i dobrze się nagrzewa.
Jak urządzony jest kominek
Jak wiadomo, najgorętszym miejscem w kominku jest palenisko, w którym temperatura osiąga wartości 1000-1300 ° C. Temperatura gazów (dymu) na wyjściu z paleniska wynosi około 500 ° C. Podczas wspinaczki temperatura dymu spada do 80 ° C na wyjściu z komina.
W praktyce kolektory wymiany ciepła w kominku wykonanym z cegieł rozmieszczone są w postaci szczelin między korpusem kominka a elementami konstrukcyjnymi – paleniskiem, kolektorem dymu i kominem. Szczeliny są komunikowane z powietrzem w pomieszczeniu przez otwory wlotowe (dolne) i wylotowe (górne) w murze.
Czasami otwory wylotowe kolektora kominowego są połączone z kanałem falistym, a ogrzane powietrze jest odprowadzane do obszarów pomieszczenia oddalonych od kominka, co przyczynia się do równomiernego rozprowadzenia ciepła, a nawet do sąsiednich pomieszczeń.