Historia herbaty
Ten boski napój jest wspomniany w starożytnych chińskich manuskryptach z 2700 roku przed naszą erą. Większość naukowców uważa Chiny za kolebkę herbaty. Wygląd herbaty jest podsycany wieloma legendami, a kto wie, może jedna z nich jest rzeczywistością. Pochodzenie liści herbaty wywodzi się od uczonego mnicha Ttsai-ye, który odciął sobie powieki i odrzucił je, aby jego oczy się nie sklejały i zostawił mu więcej czasu na pracę nad bezcennymi rękopisami. Z tych powiek wyrosły liście herbaty, podobne do rzęsek.
Historia herbaty
Istnieje inna legenda o tym, jak herbata zaczęła być wprowadzana do życia codziennego. Mówi się, że w 2737 rpne cesarz Shen-Nung (Shen Nong), który wówczas rządził w Chinach, odznaczał się szczególnym zaangażowaniem w oświecenie. Wynalazł rolnictwo, aw szczególności uprawy, takie jak pszenica, ryż, proso i sól, a także medycynę. Dbając o zdrowie swoich poddanych, mądry cesarz nakazał wszędzie gotować wodę do picia.
Herbata
Pewnego upalnego letniego dnia Shen Nung odpoczywał w cieniu małego krzaczastego drzewa. Cierpiąc z pragnienia cesarz czekał, aż woda, która właśnie zagotowała się zgodnie z jego własną innowacją, ostygnie w garnku. Lekki powiew wiatru poruszył drzewo, a zasypiający Shen Nung nie zauważył, jak trzy liście powoli spadały prosto do kociołka z wodą.
Po jakimś czasie cesarz pociągnął łyk z garnka i – och, cud! – nigdy wcześniej czegoś takiego nie próbował. Nowy napój, zrodzony z woli opatrzności, dał mu niespotykaną siłę i jasność umysłu …
W III-IV wieku naszej ery mi. Herbatę jako roślinę w Chinach zaczęto uprawiać już na plantacjach, zamieniając jej koronę w niski krzew, tak aby wygodniej było zbierać liście. Jako pionier kultury herbaty, Chiny szybko stają się monopolistą w jej produkcji. Kultura drzewa herbacianego stopniowo rozprzestrzenia się na inne kraje na Wschodzie, a później na Zachodzie.
Herbata
